Bazen nereye gittiğinin hiçbir önemi yoktur. Sadece gitmen gerektiğini hissedersin. Karşı konulamaz bir histir bu artık senin için. Artık hiçbir şey seni durduramaz. Nereye sorusu hiç önemli değildir, sadece herhangi bir yere gitmen gerekir.
Lewis Carroll’un “Alice Harikalar Diyarında” diyarında adlı kitabını çok severim. Zaman zaman elime alarak tekrar tekrar rastgele okurum kitabı. Bir dünya klasiği, hazinesidir bu kitap. Çok derin bir felsefesi vardır ve bir çocuk kitabı da değildir.
Kitabın bir yerinde şöyle bir diyalog geçer Kedi ile Alice arasında:
“Lütfen söyler misiniz bana, burada ne yana gidebilirim?’
‘Bu gitmek istediğin yere bağlı’ dedi Kedi.
‘Neresi olursa olsun, önemi yok’ dedi Alice.
‘O zaman ne yana gitsen olur ‘dedi Kedi.
Alice sözünü açıklamak amacıyla,’ Yeter ki bir yere varayım.’ diye ekledi.
‘Tabii varırsın dedi Kedi. Yürümekten yorulmazsan bir yere varırsın elbet.”
***
Bazen nereye gitmek istediğimizi bilemeyiz. Sanki bize tamamen yabancı bir gezegende gibiyizdir. Amaçsızca, öyle ileriye doğru yürürüz, nereye varacağımızı bilmeden. Gerçekte bir yere varmayı da istemeyiz.
Bazen nereye gittiğinin hiçbir önemi yoktur. Sadece gitmen gerektiğini hissedersin. Karşı konulamaz bir histir bu artık senin için. Artık hiçbir şey seni durduramaz. Nereye sorusu hiç önemli değildir, sadece herhangi bir yere gitmen gerekir.
İnsanlar ikiye ayrılırlar: Bulunduğu yerde toprağa çökmüş ve yuva yapmış bir taş gibi oradan ayrılmak istemeyenler. Ve gözlerini Sinbad gibi, içinde bilinmezi taşıyan uzaklara dikerek onu keşfetmek isteyen yolcular.
Kedi’nin dediği gibi sonunda bir yere varırsın, ama varmak istediğin yer midir burası bilmezsin. Gerçekte nereye varırsak varalım, varmak istediğimiz yer orası değildir. Çünkü bizi durduran bir yer, varmak istediğimiz yer olamaz. Çünkü düşler sınır tanımaz.
Peki siz hangisisiniz? Bir taş gibi yerinden kıpırdamak istemeyenlerden mi, yoksa Alice gibi farklı dünyaları keşfetmek isteyen birisi mi? Sizi bilmem, ama ben hep Alice gibi uzakları keşfetmek isteyen birisi oldum hayatım boyunca ve bundan da mutluyum. Çünkü bu düş, benim düşümdür. Çünkü Alice’in dediği gibi,
“Bir başkasının düşüne ait olmak hiç hoşuma gitmez.”
Erol Anar
12-14 Temmuz 2018
Paraná – Brezilya
